• Mocht je een proteststem voor jouw ‘Ajacied van de Wedstrijd’ uit willen brengen, dan kan dat hier

Supporters goed bij stem
Och, wat was het heerlijk om het uitvak in Twente vol te zien lopen met zeker zeshonderd Ajaxsupporters. Broodje beenham in de hand, vlaggen en spandoeken mee. Zingen, springen, alles. Natuurlijk waarschuwde de stadionspeaker in De Grolsch Veste alle aanwezigen zich aan alle coronaregels te houden. Dit mede na de uitspraken van demissionair minister Hugo de Jonge. Hij sommeerde supporters in aanloop naar het speelweekeinde om ‘op hun kont te blijven zitten’, want anders volgden maatregelen.

Dat is allemaal heel makkelijk gezegd, maar wat minder eenvoudig gedaan. Dat bleek ook op Twentse bodem, waar supporters in alle vakken elkaar als vanzelf opzochten om er een fijne middag van te maken. Nog even qua uitvak: spreiden was daar überhaupt amper mogelijk voor de aanwezige Ajacieden, gezien de geringe ruimte die overbleef.

Gedoe, gedoe, gedoe!
Daarbij: voetbal is emotie, zo bleek al na vijf minuten. Eerst kreeg Dusan Tadic een onbestraft tikkie, waarna Lisandro Martínez iets terugdeed. Gelijk vlammetje in de pan op veld. Duwen en trekken, terwijl de supporters op de tribune zich roerden met een striemend fluitconcert. Échte stadiongeluiden vol verwachting, vreugde, woede en wanhoop. Lekker.

Scheidsrechter Dennis Higler moest het al snel ontgelden bij het thuispubliek, want er was gedoe alom en hij kwam ogen tekort. Het spel lag vaak stil door kleine overtredingen, shirtjes trekken en irritaties. De Ajacieden lieten dat alles vooral zichzelf gebeuren door zich niet op hoog tempo onder de duels uit te spelen. Elke beslissing van de leidsman ging gepaard met een orkaan aan geluid vanaf de tribune, terwijl het trage Ajax de tijd nodig had om in zijn spel te geraken.

Davy Klaassen liet zich door al het gedoe al snel uit de tent lokken en oogstte een onhandige gele kaart door te mekkeren tegen Higler na het zetten van een elleboogje. Er zijn scheidsrechters die op zulke momenten een harder besluit nemen...

Edson Álvarez gaf de arbitrage de gelegenheid dat alsnog te doen, na een tikkie buiten het gezichtsveld van Higler. De Grolsch Veste brulde wederom om rood, maar de Mexicaan mocht binnen de lijnen blijven staan. De Ajacieden lieten zich te veel opnaaien en vergaten vooral te voetballen. En precies dat was toch de reden van het bezoek aan Twente. 

Deksel, neus, alles…
FC Twente gaf Ajax een snoeiharde klap door vlak voor het einde de gelijkmaker achter Maarten Stekelenburg te peren. Van grote afstand schoot Robin Pröpper raak. Een dikke teleurstelling, want Ajax leek lang een driepunter uit het vuur te slepen. Het was ook allemaal echt fors onder de maat in Enschede.

Het Ajaxspel was drie kwartier lang niet om over naar huis te schrijven, dus de 0-1 van Sébastien Haller kort na rust voelde nog als een bevrijding. De bal belandde na een voorzet van Daley Blind in eerste instantie op de paal, maar gelukkig stond Haller op de juiste plek om de afvallende bal achter Lars Unnerstall te frommelen. Mooi voor de aanvaller, al had de kopbal er kort na best tussen de palen gemogen… De kansen waren tóch al zo schaars.

Terwijl Haller nog baalde, kwam olympisch kampioen Antony binnen de lijnen voor Steven Berghuis. Erik ten Hag had duidelijk behoefte aan nieuwe aanvallende impulsen en zag in de Braziliaan de man die te geven. Medaille af en gaan!

Wel zagen we de enkel van Berghuis langs de zijlijn in het ijs verdwijnen. Richting eindsignaal ging doelpuntenmaker Haller naar de kant voor David Neres, waardoor Tadic het duel als spits eindigde. De aanvoerder zag lijdzaam toe hoe zijn ploeg twee dure punten verspeelde. Wat een sof.

Blauw Ajax en ‘Berghius’
Het ging zondag in elk geval weer over voetbal! Het vrijdag gepresenteerde Europese rastashirt van Ajax viel bij velen uitstekend in de smaak. Het leek vrijwel nergens anders meer over te gaan! Uiteindelijk moest het vizier toch weer op de bal én de punten. Het Europese shirt bleef dan ook achter in Amsterdam en Ajax trad in Twente aan in het blauwe uitshirt. Het Marley-shirt is immers bedoeld voor Europese duels. Nu staat De Grolsch Veste wel zowat in Duitsland, dus je had ermee weggekomen, maar goed. 

Berghuis zal in de kleedkamer overigens een tikje raar hebben opgekeken bij het pakken van zijn shirt. Op de achterkant stond ‘Berghius’. Twee letters omgewisseld. Ook buiten de lijnen ontbrak het even aan concentratie. De fout werd tijdens de rust gerepareerd, want na de thee liep Berghuis met de juiste naam op de rug. Het hielp allemaal niks.