Tijdens de voortvarende autoreis van een kleine drie uur komen achter het stuur oude herinneringen aan eerdere trainingskampen bovendrijven als ik op de A1 bij afslag 34 (!) het vertrouwde bordje 'De Lutte' voorbij zoef. Ajax legde er geregeld de basis voor de schaal, maar net zo vaak niet.

Ik denk aan Wesley Sneijder die er ooit op een langer Ajaxverblijf proostte, maar daarna alsnog doodleuk vertrok naar Real Madrid en aan Amin Younes die ietwat beteuterd moest toekijken vanuit de dug-out, omdat de clubs zijn transfer nog niet hadden afgerond. Ik ben trouwens benieuwd welk shirt hij eerdaags aantrekt.

Younes symboliseert voor mij een beetje het verval van de laatste twee Ajaxseizoenen. Kort door de bocht: van top naar flop. Een speler met weinig rendement en veel individuele kwaliteit die zich een weg naar de uitgang saboteerde. Een ‘kikker’, zoals De Telegraaf andere dwarsliggers ooit fraai omschreef.

Laten we hopen dat er in deze transferperiode daadwerkelijk geen kikkers meer zijn binnen de selectie. Het heeft er de schijn van dat dit inderdaad niet het geval is. Ten Hag en zijn staf nemen veel fris en jeugdig talent mee. Het is altijd leuk om te zien hoe zij zich zo’n week presenteren. De ene Ajacied is vooral goed met zijn voeten, de andere meer met zijn mond (en idealiter allebei).

Na alle transfergeruchten met bijbehorende meningen ben ik blij dat de bal eindelijk zichtbaar rolt.

Na alle transfergeruchten met bijbehorende meningen ben ik blij dat de bal eindelijk zichtbaar rolt. Ik kan kijken, observeren, interviewen en schrijven. Het ‘proces’ van nabij volgen. De route naar landstitel 34, wellicht. Er zijn Ajacieden die nog niet klaar zijn voor het nieuwe seizoen. Ik wel. Het kan me niet snel genoeg beginnen.

Ik sprak zaterdag in Noordwijkerhout langs de lijn veel Ajaxsupporters. De meesten waren kritisch op de beleidsbepalers (en Justin Kluivert), maar allen hadden er zin in. Om daar meteen aan toe te voegen dat het dit seizoen niet meer mag misgaan. Zouden supporters in Eindhoven en Rotterdam ook zo naar hun club kijken?

De druk en het hoge verwachtingspatroon, gecombineerd met de filosofie (vooral succesvol worden met eigen jeugd) maken Ajax voor mij de mooiste club. Altijd de moeilijkste weg bewandelen, omdat je een opleidingsclub bent voor de huidige Europese top. Desondanks is goed niet goed genoeg. Het kan altijd beter.

Ten Hag snapt als geen ander dat het beter moet dan in zijn eerste halve seizoen. Ook hij koos de moeilijkste weg door tussentijds in te stappen. Kan hij Ajax in zijn eerste volledige voorbereiding naar zijn hand zetten? Krijgt hij voldoende tijd? Weet hij de strijd tegen het ronddwalende pessimisme van afgelopen seizoen te winnen?

Na de wedstrijd tegen VVSB vroeg ik hem naar zijn plannen in Duitsland. Die vatte hij kort en krachtig samen: conditie, fundament, weer een stap verder in het tactische, hogere eisen en specifiekere trainingen: compact verdedigen, druk geven, opbouw en een eerste aanzet geven om tot een dynamische veldbezetting te komen.

Bij aankomst in mijn hotelletje in een nabijgelegen dorp, krijg ik mijn kamer toegewezen van de uiterst geestige receptioniste. Ze informeert naar de verrichtingen van Nederland op het WK. Ik kijk naar mijn sleutel en zie opnieuw het cijfer ‘34’. Zonder bijgeloof zeg ik: de sleutel tot succes ligt hier in Duitsland. Dat kán niet anders.

Deze blog was maandag al geschreven, maar er werd even gewacht met publicatie tot meer duidelijk was over de nieuwe informatie rondom Nouri.