Door Floris Roos

Ook bij ons op de redactie bespreken we de klassiekers uit vervlogen tijden. Ik denk dan toch weer snel aan Ajax - Feyenoord uit 2003. In dat jaar zit ik precies in lijn met een stukje voetbalhistorie in de maak. Een twintigjarige aanvoerder produceert een van de meest memorabele Ajaxgoals ooit: Rafael van der Vaart.

De vliegende hakbal is van het soort dat je zeker vier keer in de herhaling moet zien. “Je gaat het pas zien als je het doorhebt,” zou Cruijff zeggen. Dat is wat er gebeurt, inmiddels 17 jaar geleden, in de Arena. Ja, er is gescoord tegen Feyenoord. Gekkenhuis op de tribune! Maar als de herhaling voor het eerst langskomt op de schermen, beseft het publiek pas echt welke heldendaad Van der Vaart heeft verricht. Er gaat bij de eerste herhaling een flinke ‘oooohhhh’ door het stadion, die verder in kracht toeneemt bij de daaropvolgende ontelbare herhalingen.

Als de herhaling voorbij komt op de schermen, beseft het publiek pas echt welke heldendaad Van der Vaart heeft verricht.

Ik zit aan de lange zijde precies in lijn met het wonder. De voorzet van Zdeněk Grygera, half gemist door Nicolae Mitea, belandt kansloos achter Van der Vaart. Die besluit echter in een fractie van een seconde een duik naar voren te maken. De hak van zijn linkerschoen vliegt door de lucht en werkt de bal achter Feyenoorddoelman Patrick Lodewijks. Puur het instinct van een roofdier.

De Ajaxcaptain laat bij het praatje achteraf weten dat ‘hij niet zomaar wat deed’. Hij had een dergelijke hakbaltreffer al eens gezien op een videoband. In de jaren tachtig was FC Twentespeler Willi Carbo de architect. Bij Feyenoord zijn de druiven na afloop flink zuur. Een gefrustreerde Kees van Wonderen laat destijds weten ‘doodziek te worden’ van dergelijke goals. Het sloeg volgens de Feyenoorder nergens op en het was allemaal pure mazzel. “Van der Vaart moet dat ook maar gewoon toegeven,” zo stelt hij nijdig.

Komende zondag zit ik weer in het stadion. Dit gaat er gebeuren: Hakim Ziyech laat een voorzet van z’n voet vertrekken. Justin Kluivert probeert de bal goed voor te geven, maar raakt 'm maar half. De bal eindigt vervolgens kansloos achter Donny van de Beek… Het is even oorverdovend stil. Dan juichen. Gekkenhuis op de tribune. De oeh’s en aah’s na de herhalingen op de schermen.

Vervolgens mag Karim El Ahmadi na afloop tegen alle journalisten zeggen dat hij ‘doodziek wordt’ van dergelijke goals, dat Van de Beek maar wat deed en dat het pure mazzel was.

Iets verderop zal Van de Beek glimlachend toelichten dat hij ‘niet zomaar wat deed’ en dat hij een dergelijke hakbal ‘weleens op YouTube had gezien’.