1993: laatste treffer van Bergkamp in Ajaxshirt
Het is maandag 31 mei 1993, Tweede Pinksterdag. Ajax speelt de laatste wedstrijd van eredivisieseizoen 1992/1993. Bekend is dan al dat het tandem Wim Jong/Dennis Bergkamp naar Internazionale vertrekt. Voor beide spelers zou het duel in De Galgenwaard de laatste keer zijn dat het Ajaxshirt klaarligt in de kleedkamer.

Voor Jonk gaat die vlieger echter niet op. De middenvelder komt niet in de formatie van Louis van Gaal voor. Een kuitblessure houdt hem, in wat zijn laatste duel voor Ajax moet zijn, aan de kant. Bergkamp trekt het Ajaxshirt wel over de schouders en speelt zijn allerlaatste wedstrijd voor Ajax.

Het is een potje zonder spanning, want het kampioenschap is al verspeeld. PSV en Feyenoord bepalen op de laatste speeldag wie de schaal ontvangt. Er is dus weinig aandacht voor Utrecht - Ajax. De traditionele grimmigheid van deze wedstrijd is dan ook ver te zoeken. Het duel maakt weinig emoties los.

Toch is De Galgenwaard uitstekend bezet. En waarom ook niet, want als voetballiefhebber wil je Bergkamp best zien spelen. Ook als je niet voor Ajax bent. Het hoogtepunt voor rust is – hoe kan het ook anders? – een doelpunt van Bergkamp.

De technicus neemt de bal aan met de rug naar het doel, perst er een halve omhaal uit en schiet de bal in de touwen achter Jan-Willem van Ede. Het is het 121ste doelpunt in het Ajaxshirt. En ook meteen zijn allerlaatste.

Johan de Kock scoort nog voor de Domstedelingen, waarna Ronald de Boer de winnende treffer maakt. Bergkamp krijgt zestig seconden later een publiekswissel. Ook in Utrecht is er applaus voor de prachtige voetballer. Niet veel later roept Supportersvereniging Ajax Bergkamp uit tot Ajacied van het Jaar.

1993: Rijkaard drukt meteen zijn stempel
Het is zondag 22 augustus 1993. Een seizoen eerder was Utrecht-uit (zie hierboven) het slotstuk van de voetbaljaargang. In seizoen 1993/1994 is dat juist het allereerste uitduel. Ajax reist opnieuw af naar de Domstad. Zonder Bergkamp en Jonk, want zij zitten inmiddels in Italië. 

In aanloop naar het seizoen is er dan ook weinig vertrouwen in Ajax, want behalve Bergkamp en Jonk, vertrok ook Marciano Vink. Dan wordt duidelijk dat Rijkaard en Ajax elkaar vinden in een tweejarige verbintenis. De ervaren Ajacied komt over van het grote AC Milan. Ineens is Ajax titelfavoriet in plaats van ‘verliezer’. Supporters raken euforisch door zijn terugkeer naar Amsterdam.

Zijn staat van dienst is dan immers enorm en zijn ervaring en klasse helpen het jonge elftal, met nieuwelingen Nwankwo Kanu en Finidi George, nog sterker te worden. Bij de opening van de competitie, thuis tegen RKC Waalwijk (3-0), scoort hij al na drie minuten en een week later in Utrecht doet hij dat zelfs tweemaal.

Ajax wint deze zondag met 4-1 in De Galgenwaard. De andere twee treffers worden gemaakt door Jari Litmanen, de jonge Fin die dan hard op weg is een publiekslieveling te worden.

Rijkaard maakt die middag de 0-2 en de 0-3. Beide keren doet hij dat met het hoofd. Het duizelt de Utrechtenaren die door Ajax van het kastje naar de muur worden gestuurd. Ajax speelt geweldig en wervelt. Louis van Gaal is na afloop dan ook euforisch. “Dit was het beste voetbal dat Ajax ooit onder mijn leiding heeft gespeeld.”

Ajax wordt dat jaar inderdaad kampioen. Dat gebeurt op zondag 1 mei 1994 door een 2-1-zege op sc Heerenveen. Wie de openingstreffer dan maakt in het Olympisch Stadion? Juist, Rijkaard.