Onderweg wordt er geouwehoerd over hoe de vakanties waren en allerlei Ajaxgerelateerde zaken. De conclusie is dat we vinden dat Jorrel Hato te vroeg naar Chelsea FC gaat. Dat we ons afvragen, maar wel hopen, dat Edson Álvarez haalbaar is. En dat we het eigenlijk best wel jammer vinden dat we geen Europese voorronde spelen en daardoor de mooiste awaydays missen. Liever naar Albanië of Macedonië, dan naar Milaan of Madrid. 

De bussen vertrekken traditioneel bij verzorgingsplaats De Somp, net onder Apeldoorn, aan de A50, richting Deventer. Omwisselen kan tussen 10.20 uur en 10.50 uur. In de mail drukt Ajax ons, wegens een strakke planning, op het hart om op tijd te komen. 

En dus rijden we zoals altijd ruim op tijd de parkeerplaats op waar de bussen stipt om 10.50 uur koers zetten naar Deventer. De bussen zijn gevuld met vierhonderd Ajacieden, die stuk voor stuk een plusje op hun uitkaart hebben staan en 31,19 euro afrekenden in de digitale ticketshop. 

En dat voor een pot waar we de laatste jaren geen al te best trackrecord hebben. Van de laatste vier uitwedstrijden, wonnen we er maar één. Dat was in onder John van ‘t Schip (2-3). Van de acht voorgaande edities die ik bezocht, maakte ik vijf overwinningen, één gelijkspel en één nederlaag mee. En een wedstrijd die bij een 1-0-voorsprong werd gestaakt. 

De strakke planning in de mail van Ajax bevat in elk geval geen logische aanrijroute. Een verkeersregelaar die drie rood-witte pylonen staat te beschermen op de kruising met de Rielerweg, filmt de langsrijdende bussen. Naast me vraagt iemand of dat ook gebeurt als de vrouwenbond een uitje heeft. 

We slaan rechtsaf de Henri Dunantlaan in. En ja, het wordt wat overdreven, maar ik vind het wel gewoon een vet gezicht. Aan vrijwel alle woningen hangen geel-rode vlaggen van Go Ahead Eagles. Ik zie veel shirtjes en sjaals. De ligging in een wijk is gewoon vet. En het is ook gewoon prachtig dat ze hier binnenkort Europees voetbal spelen. Toch tof als hier straks AS Roma, Dinamo Zagreb of Ferencvaros door de straten richting het stadion wandelen. 

We sluiten aan in de rij voor het fouilleren. Boven het ijzeren hekwerk hangt een doekje waarop Go Ahead Eagles zich verontschuldigd voor het slechte uitvak.

We sluiten aan in de rij voor het fouilleren. Boven het ijzeren hekwerk hangt een doekje waarop Go Ahead Eagles zich verontschuldigd voor het slechte uitvak. Er staat onder andere dat de ontvangst van ons als uitsupporters beter kan. Dat is een understatement. Een vak waarbij je niet het hele veld kunt zien, is gewoon een schande. Al is m’n buurman er best wel blij mee. Die verzucht dat hij de eerste helft niet naar onze linksbackpositie hoeft te kijken. 

Dat het uitvak een schande is, viel ook de Uefa op. Het uitvak voldoet namelijk niet aan de Uefareglementen. Die schrijven voor dat iedereen zicht moet hebben op het volledige speelveld. Ja, je leest het goed. Iedereen die een kaartje koopt voor het uitvak, moet volgens de Uefa het hele veld kunnen zien.

Daarom vervangt Go Ahead Eagles de dubbele lexaanwand door één wand, zodat supporters er doorheen kunnen kijken. Dat wordt overigens niet de laatste aanpassing van het uitvak. Bij de verbouwing die komende zomer deels staat gepland, groeit De Adelaarshorst van de huidige tienduizend plekken naar dertienduizend plekken. De IJsseltribune, aan de rechter lange zijde van het uitvak gezien, wordt net zo hoog als de huidige Leo Halletribune, waar nu het uitvak zit. 

Het uitvak verhuist weer naar die IJsseltribune. Daar waar het uitvak ook zat toen we hier de halve finale van het KNVB-bekertoernooi wonnen. Om de hoek bij de B-Side, vergelijkbaar met hoe het oude stadion van SC Cambuur was. 

Terwijl het uitvak langzaam volloopt, blijkt dat het creatieve deel van de Ajaxaanhang in de zomer weer flink actief is geweest. Bovenin het vak wordt een uitvakbreed megadoek klaargelegd. Verder worden tientallen wit-rood-witte vlaggen over het uitvak verdeeld. 

In Deventer denkt een deel vast dat dit een reactie is op hun oproep in het rood-geel, maar dat is het dus niet. De kom oproep in het wit-rood-wit te komen, past nu eenmaal best lekker bij het megadoek waarop een ouderwets TDK-shirt mét ons enige echte logo staat afgebeeld. 

Complimentje overigens voor de Active Diehards Deventer (ADHD). Die hebben gewoon een foto van hun uitvak op de site staan met alle afmetingen. Bezoekende clubs kunnen op deze manier makkelijker een sfeeractie voorbereiden. 

Terwijl het uitvak langzaam volloopt, blijkt dat het creatieve deel van de Ajaxaanhang in de zomer weer flink actief is geweest.

Na een indrukwekkende minuut stilte ter nagedachtenis aan Dick Schneider, de overleden oud-speler en cultuurbewaker van Go Ahead Eagles, begint Ajax voor m’n gevoel niet eens zo slecht aan de pot. We dwingen niet heel veel af, maar geven ook weinig weg. We worden ook geholpen bij een hele vroege voorsprong na een kopbal van Davy Klaassen. 

Als Kenneth Taylor daarna verzuimt de 0-2 te maken en Go Ahead Eagles uit een onnodige vrije trap de 1-1 binnen kopt, geef je het volledig zelf weg. Het enige indrukwekkende, is de minuut applaus in de 22ste minuut voor de tweejarige Jesse, de zoon van een fanatieke Go Ahead Eaglessupporter, die bij een verdrietig ongeluk om het leven kwam. 

Net nadat de Go Ahead Eaglessupporters langs het uitvak Wout Weghorst toezingen dat het ‘z’n nek had moeten wezen’, klapt het uitvak uiteraard mee. Heel veel sterkte. Vlak voor rust komt Go Ahead Eagles op 2-1. Waar het uitvak massaal in de daar-gaan-we-weer-modus komt, denken Jorthy Mokio en Youri Baas er anders over. Mokio haalt om en Baas kopt de rebound binnen. En dus gaan we met een gelijke stand rusten. 

In de tweede helft krijgt Ajax voor m’n gevoel meer grip op de pot. Het leidt niet tot hele grote kansen, maar wel veel schoten. Die zijn te vaak recht op de keeper, te vaak net niet de juiste keuze. En als Steven Berghuis scoort, blijkt hij de bal met de hand mee te hebben genomen. De 2-3 gaat niet door. Ook Weghorst stift de bal in de goal, maar hij was al afgefloten voor buitenspel. 

Nee, dit was niet goed genoeg. Maar ik laat me niet aanpraten dat dit alleen maar slecht was. Onder halfgod Francesco Farioli speelden we hier vorig jaar 1-1 en kwamen we goed weg. Nu spelen we 2-2, maar zat er gewoon meer in. De schotenverhouding was 8 tegen 23 in het voordeel van Ajax. Schoten op doel: drie tegen elf. Ja, het moet beter. Maar als je de kansen afmaakt, had je een van de lastigste awaydays van het jaar ‘gewoon’ gewonnen. 

Om 14.38 uur rijden de bussen met de vierhonderd Ajacieden weg en wordt er koers gezet naar De Somp. Een file op de A50 maakt dat het wat langer duurt dan gehoopt. Om iets voor half vier stappen we in de auto. Op naar huis. En op naar de volgende zondag. Heracles Almelo-thuis. 

Aanbevolen

Baas wil groeien op gebied van coaching en leiderschap