Door Cavinsky

Zo nu en dan zoek ik in de krochten van YouTube naar Ajaxmateriaal uit tijden die ik als kind misschien nog wel als meest romantisch heb ervaren. Zo ook de bekerfinale van 1998. Het was een geweldige zonnige dag. Ajax droogde PSV – zoals het hoort – af met 5-0. Driemaal Jari Litmanen op het scoreformulier. De man waarnaar ik mijn recent geboren zoon onder anderen heb vernoemd.

Zo stuitte ik enkele jaren geleden op bovenstaand filmpje van een mij niet bekende meneer: Jeroen E. Hij had een compilatie gemaakt van de eerder genoemde topwedstrijd. Daarin zien we een feestende en dansende Ajaxselectie in een uitzinnige en met Ajacieden gevulde Kuip. De muziek in de video is het nummer Kol Nedra van ene Da Boy Tommy. Het filmpje is genaamd: ‘Ajax Victory Dance’.

Als ik hiernaar kijk en luister, dan gebeurt er iets bij mij. Als ik deze filmpjes van weleer zie, komen ontembare verlangens naar boven om deze gebeurtenissen te herbeleven. Echter niet zoals nu, gevangen in een wereld van blokkerige pixels.

Kijk het filmpje en leer van de moves van Litmanen, Oliseh, Baba, Rudy en Arveladze.

Dus niet via YouTube. Nee, in het echte leven. En die kans is er nu. Want soms, één à twee keer in de 24 jaar, is hier de mogelijkheid toe. Dat moment is gekomen met een nieuwe bekerfinale tussen Ajax en PSV op de rol. Zondag 17 april 2022 is de dag.

Mijn oproep aan de dj van dienst: kijk het filmpje en draai het plaatje op de plaats van bestemming. Het liefst al vóór de wedstrijd. om lekker in de stemming te komen. Roger Schmidt heeft de cup ons natuurlijk al min of meer toegezegd (give zie kuup zu Ajax today), maar de wedstrijd moet natuurlijk wel nog ‘even’ worden gespeeld.

Mijn oproep aan de spelers: kijk het filmpje en leer van de moves van onder anderen Jari Litmanen, Sunday Oliseh, Baba, Andrzej Rudy, Shota Arveladze en zelfs onze, ietwat stijf in de heupen zijnde, huidige algemeen directeur.

Mijn oproep aan de supporters: kijk het filmpje en zorg voor een soortgelijke sfeer. Dan weet ik zeker dat we deze geweldige gebeurtenissen op z’n minst kunnen evenaren.

Zodat mijn zoon, die dus met zijn derde naam Jari heet, over zo’n 24 jaar, met dezelfde oproep kan komen.