• Stemmen op jouw Ajacied van de Wedstrijd doe je hierrr!

Busje komt zo…
Nu Nederland grotendeels van het slot is, lopen de snelwegen weer vol. Heel vol. Een vijftig kilometer tellend ritje van de Johan Cruijff Arena naar het Afas Stadion nam donderdagavond welgeteld een dikke anderhalf uur in beslag. En dus was het wachten in Alkmaar… Wachten op de spelersbus van Ajax, die exact driekwartier voor aanvang van de wedstrijd de parkeerplaats voor het stadion opdraaide.

“Ach ja, in Nederland heb je wel eens files. Het is zoals het is. We moeten er klaar voor zijn,” stelde Erik ten Hag vlak voor de aftrap, die door het fileleed vijf minuten later dan gepland plaatsvond. Vijf minuten die overigens uitstekend werden benut voor een flitsende lichtshow en wat spandoekjes. Prima ingrediënten voor een fijn bekersfeertje, waar ook de supporters in het uitvak zich nadrukkelijk in mengden.

Vlak voor het beginsignaal was er een moment van bezinning. Dusan Tadic en Owen Wijndal droegen speciale aanvoerdersbanden om aandacht te vragen voor de situatie in Oekraïne, terwijl op de LED-boarding de tekst ‘No War’ verscheen. Er zijn zaken die simpelweg veel belangrijker zijn dan voetbal. Daarna ging de bal desondanks ‘gewoon’ rollen.

Vurig uitvak
De bussen met Ajaxsupporters waren wel op tijd in Alkmaar. In het vak schuin achter het doel werd het volume vanaf de eerste minuut goed opgeschroefd. Zeker toen Steven Berghuis na elf minuten de 0-1 tegen de touwen schoot, klonk de Amsterdamse aanhang boven alles en iedereen uit.

Lekker hoor, vooral omdat het doelpunt ook dikke prima was. Berghuis zette de aanval zelf op met een splijtende pass op Antony, kreeg de bal ietwat gelukkig terug, maar schoot via de binnenkant van de paal heerlijk binnen.

Een start die Ajax wel kon gebruiken na de zeperd tegen Go Ahead Eagles (2-1). Dan is zo’n rappe openingstreffer toch fijn voor het zelfvertrouwen. En ook goed voor de gemoedstoestand van de supporters, die veelvuldig het thuispubliek overstemden.

Opgewonden standjes
Het hoge tempo uit de openingsfase maakte echter steeds meer plaats voor opgewonden standjes.We zagen Antony weliswaar nog op de lat schieten, maar verder was er ook veel sprake van kleine opstootjes.

Edson Álvarez toonde meermaals zijn Zuid-Amerikaanse temperament, Sébastien Haller was geïrriteerd, Lisandro Martínez rolde als een sneeuwbal over het veld en Andre Onana werd constant bekogeld met bier. Kortom, veel randzaken tegenover steeds minder spectaculair voetbal.

De Kuip wacht
Ook na rust hield het allemaal niet over. Onana deed waar hij goed in is: rustig aan doen. En kansen? Die zagen we nauwelijks meer. Tot de slotminuut, toen de ingevallen Davy Klaassen op aangeven van de eveneens ingevallen Nico Tagliafico de score verdubbelde.

Toch mag Ajax best tevreden zijn met het behaalde resultaat. AZ was verdeeld over alle competities al achttien wedstrijden op rij ongeslagen en dus was een overwinning in Alkmaar allerminst een zekerheid.

Het hoeft niet altijd mooi te gaan. Een steriele 0-2-overwinning is ook voldoende voor het finaleticket. In die eindstrijd wacht nu PSV als tegenstander. De Eindhovenaren waren een dag eerder te sterk voor Go Ahead.

De laatste keer dat Ajax in Rotterdam tegenover de Brabantse rivaal stond, was in 2006. Destijds werd er met 2-1 gewonnen. Gaan we op herhaling? Wij tekenen ervoor, want met een Amsterdams feestje in De Kuip is helemaal niets mis.