Het is onontkoombaar om tijdens het bizarre seizoen 2020/2021 zo af en toe spelers rust te gunnen. De breedte van de selectie en de kracht van de bank gaat de doorslag geven. Dat zagen we eens te meer tijdens Ajax - Willem II, want de wissels legden in de slotfase de basis onder de winst (3-1).

Het garandeert allemaal nog helemaal niks, maar je kunt als tennisser maar beter op voorsprong staan in een tiebreak. Al is het maar zodat je soms een puntje kunt verliezen, zonder dat het hogere doel meteen in gevaar komt. Het hogere doel is duidelijk. En er komt een belangrijk weekeinde aan.

Eerst is het tijd om ons te buigen over de plots van @11tegen11!

Expected Goals en pitch plot
Hoewel Ajax pas in de slotfase definitief afstand wist te nemen van Willem II kunnen we niet anders dan concluderen dat er een terechte overwinning werd geboekt. Een blik op het plot vol Expected Goals leert dat het wachten was op doelpunten zodra Ajax serieus kon aanzetten. Als je kijkt naar de tweede helft, was haast sprake van een kansenregen.

Het was alleen jammer dat eerst een terugslag werd ervaren in de vorm van de gelijkmaker. En met een beetje pech – of geluk, als je uit Tilburg komt – had Willem II zelfs voor een tweede keer weten toe te slaan. Best apart als je het plot erbij pakt, want verder gaven de Ajacieden echt niets weg. Dat is positief.

Ook de hoeveelheid gecreëerde kansen was positief. De winstkans bedroeg niet zomaar 88 procent, dat is zeer hoog! En ook als je doorschakelt naar het pitch plot, zie je goede dingen. Zonder penalty te verdienen, voetbalde Ajax ook nog eens 0,78 Expected Goals uit spelhervattingen bij elkaar. Begint het trainen hierop ein-de-lijk zijn vruchten af te werpen?

De laatste gevaarlijke corners dateren voor ons gevoel uit het tijdperk Matthijs de Ligt, maar al voor de tweede keer op rij werd de score geopend uit een hoekschop. En hoe! De kopsterke Sébastien Haller en Edson Álvarez wisten de bal bij Davy Klaassen te beorgen, die scoorde na het uitvoeren van een acrobatisch hoogstandje.

Hoezeer de moeilijkheidsgraad van doelpunten maken ook wordt onderschat, zou het fijn zijn als Ajax wat klinischer met zijn gecreëerde kansen omgaat. Afronden is een kunst! We zien helaas te veel ballen recht op de keeper worden afgevuurd in plaats van in de hoek gemikt. Tegen Fortuna was het al om gek van te worden en nu weer.

Passmaps
We zijn dus wat kritisch over de afronding van de Ajacieden en ook Haller had kunnen scoren door een bal met het hoofd iets meer richting mee te geven, maar dat is nog geen reden om de spits af te vallen. Sterker nog, de Ivoriaan had een aandeel bij de totstandkoming van alle drie de doelpunten!

Je ziet het misschien niet terug met zijn cijfers – dit was het eerste eredivisieduel zonder doelpunt of assist – maar check de beelden nog maar eens. Tot drie keer toe bewees Haller zijn waarde. Hoezo hadden we dan in de eerste helft nog het gevoel dat hij aan zijn minste optreden namens Ajax bezig was?

Omdat de afstemming rondom Haller nog niet optimaal is. Ajax kan en moet Haller veel beter en nuttiger gebruiken. Dat gebeurde in de eerste helft niet, maar in de tweede helft wel. Waarom? Nou, door het samenspel rondom Haller te verbeteren. Tadic of Promes linksvoor? Dat scheelt nogal...

De passmapvideo van Ajax - Willem II is onwijs interessant omdat je de impact van die wissel onwijs goed kunt spotten. Het is in de eerste helft net alsof Haller op een eiland staat. Maar als Tadic zich meldt op de linkerflank, wordt de onderlinge connectie beter en beter. Je ziet ineens streepjes (passing) in de richting van Haller en dankzij de komst van Tadic krijgen ook de overige Ajacieden een impuls.

Het spel van Ryan Gravenberch krijgt plots veel meer variatie, simpelweg omdat er meer beweging komt en hij dus kan kiezen aan wie hij de bal kwijt wil. Zelfs het spel van Edson Álvarez werd er beter op. Ondanks goed stofzuigerwerk was het in balbezit allemaal wat magertjes. Als oplossingen moeilijk zijn, heb je als opbouwer niet veel aan Álvarez. Maar ontwikkelt een van de vleugels een beetje serieuze actie? Dan draait Álvarez leuk mee.

Actie op de vleugels... Dat is top, maar het brengt ook wat gevaar met zich mee. Een tegenstander doet niets liever dan de aanvallende partij richting de vleugels drukken. Weg van het doel! Spelers op de vleugels moeten dan wel echt heel erg goed zijn om het verschil te kunnen maken. Promes kan zoiets niet, Tadic wel.

Tadic kan een bal aannemen met een man in zijn rug en beschikt over genoeg techniek om op te leunen. Promes niet. Promes is een heel ander type. Die heeft ruimte nodig. Draait AZ - Ajax opnieuw uit op een aaneenschakeling van aanvallen, verdedigen en dus omschakelen? Zet 'm er gerust in! Moet je een gesloten defensie stukspelen op randje zestien? Tadic is jouw man!

Zelfs als nummer tien kun je Promes dan best goed gebruiken, al helpt het absoluut mee wanneer Promes het potje armworstelen met goede vorm in zijn voordeel beslist. De nummertienpositie en de invulling hiervan is en blijft een punt van zorg. Klaassen speelde een anonieme partij. Dat is soms niet erg, omdat niet iedere Ajaxspeler maar constant in balbezit kan willen zijn, maar iets meer mogen we best verwachten van de aanvallendste middenvelder.

Zone 14 en halfspaces
De beweringen over het verschil tussen Tadic en Promes worden gestaafd door de cijfers. En de plots. Je ziet hier niet uitgesplitst welke ballen precies naar Promes of Tadic gingen, maar de absolute aantallen doen als vanzelf hun werk. Tadic noteerde 42 balcontacten en gaf hieruit 7 voorzetten – waarvan eentje op goudhaantje Brian Brobbey! – en 6 sleutelpasses, terwijl voor Promes beide tellers op nul bleven staan...

Overigens bleef de inbreng van Antony met één voorzetje ook nogal beperkt en mag de inbreng van Álvarez best eventjes benoemd: hij kwam namelijk tot drie sleutelpasses. En omgekeerd hield hij de activiteit van Willem II in bedwang met tackles (4), intercepties (3), overtredingen (4) plus een onderschepping en een geblokt schot. En aan het tegendoelpunt had hij weinig schuld. Maar nu snel weer terug naar de voorwaartsen.

De kale lijntjes zoals getrokken op de plots van Zone 14 en de halfspaces maken ook duidelijk dat Ajax in de as van het veld een extra verzetje op het middenveld kan gebruiken. Van wie? Geen idee, wie weet heeft David Neres het in zich. Maar vanuit Zone 14 worden vooral de zijkanten opgezocht en ook in de halfspaces is het vizier op de flanken gericht, ditmaal voornamelijk op links.

Zolang het werkt, werkt het. Zolang het goed gaat, gaat het goed. Maar het voelt toch een tikje alsof je staat te judoën met een arm op je rug... het maakt je kwetsbaar. We kunnen alleen maar hopen dat hier zondag in Alkmaar niets van blijkt.