Een minuutje of vijf mochten we hopen, maar toen kreeg Ajax al de doodsteek. Als je al na vijf minuten de doodsteek krijgt, kan het zomaar gebeuren dat je het laat lopen en dat het allemaal echt heel naar wordt. Maar van dit alles was totaal geen sprake.

Nee, Ajax raapte de scherven bijeen en probeerde de boel weer aan elkaar te lijmen. Het wist zijn opdracht tot halverwege af te maken: twee doelpunten in plaats van vier. Maar, er gebeurde iets dat misschien wel belangrijker is met het oog op het vervolg van het seizoen.

We zagen eindelijk weer een bepaalde getergdheid bij Ajax. Een idee van: tot hier en niet verder. Getafe was toen al veel en veel te ver gekomen, maar er werd door de Ajacieden een grens gesteld. Die getergdheid hopen we zondag tegen AZ opnieuw te bespeuren.

De schouders moeten eronder in deze fase van het seizoen. De supporters lijken dat te beseffen en schaarden zich achter de ploeg om hier tot minimaal zondagavond te blijven. Geen enkele twijfel over mogelijk. Als we het samen doen, moet er van alles mogelijk zijn. Laat het maar zien!

De foto's zijn van De Brouwer en Pro Shots.