• Stem hier op jouw Ajacied van de Wedstrijd tegen Sparta

Later starten en uitvak in vorm
De wedstrijd begon een kwartier later. Dit alles wegens een medisch noodgeval op de hoofdtribune. De persoon in kwestie werd naar het ziekenhuis gebracht en we hopen maar dat alles goed afloopt.

De supporters op Het Kasteel toonden hun medeleven met een klaterend applaus en dat voorbeeld werd gevolgd door het met 650 Ajacieden uitverkochte uitvak. Hierbij ook meteen een eervolle vermelding voor het vlagvertoon van de heerlijk luidruchtige Ajaxsupporters. Het zag er weer geweldig uit en de beste Ajacieden stonden zondag sowieso niet op het veld, maar in het uitvak.

Antowel of Antony…?
Rond 13.15 uur was het overigens al een drukte van belang voor de hoofdingang van Het Kasteel. Veel nieuwsgierige supporter(tje)s van beide clubs stonden de spelersbus van Ajax en diens kostbare lading op te wachten. De vraag der vragen klonk veelvuldig: “Zit Antony erin?”

Terwijl de bus leegstroomde, werd luidkeels ‘negentig minuten lang’ gezongen. Dat kan op Spangen nog gewoon. Antony – die de afgelopen dagen niet meetrainde – schitterde inderdaad door afwezigheid. Vanuit het paniekerige Manchester wordt immers met bakken geld gezwaaid en dus deed Ajax het op Het Kasteel zonder zijn steraanvaller. Steven Berghuis verving hem op rechts.

Alfred Schreuder vond de absentie van Antony een lastige situatie. De trainer stelt echter alleen spelers op die honderd procent met hun kop bij Ajax zijn. De trainer sprak nog wel met Antony en wist erna genoeg voor Sparta-uit. De aanvaller is met andere zaken bezig.

Basisdebuut Bassey
Antony dus niet, maar wie verlieten de spelersbus wel? In elk geval de nieuwelingen Lorenzo Lucca, Calvin Bassey en Jorge Sánchez. Zij beenden geconcentreerd richting kleedkamer, terwijl wij een heerlijk ouderwetsch programmaboekje in handen kregen gedrukt.

Het geconcentreerde hoofd van Bassey was overigens goed te begrijpen. De Nigeriaan – met het van Perr Schuurs overgenomen rugnummer 3 – startte centraal in de basis. Daley Blind werd daardoor de linksback van dienst ten koste van bankzitter Owen Wijndal. De beresterke Bassey kreeg vooraf van Alfred Schreuder nog wel te horen dat het ‘hier geen Schotland is’, haha!

Bergwijn scoort weer
Als Ajacied moest je even geduld hebben, maar na 36 minuten schoot Steven Bergwijn zijn ploeg op fraaie wijze naar 0-1. Een droge knal was genoeg. De meest dreigende aanvaller van Ajax mikte de bal van buiten de zestien in de linkerhoek achter Nick Olij. Devyne Rensch was na een halfuur al dicht bij de openingstreffer, maar hij vond de paal op zijn weg.

Leuk om te vermelden was dat Bergwijns treffer viel op het moment dat Davy Klaassen de dug-out werd uitgestuurd. Het warmlopen van Mister 1-0 is tegenwoordig kennelijk al genoeg voor een Ajaxtreffer. Ook mooi: de onvoorwaardelijke liefde vanuit het uitvak richting Klaassen.

Voor de 0-1 was er tot twee keer toe gedoe over wel of geen penalty voor Ajax. Zo was er een handsbalsituatie binnen de zestien die door arbiter Jeroen Manschot werd weggewuifd en wat later had de VAR kunnen ingrijpen wegens vasthouden van Brian Brobbey. Dat gebeurde niet, want er was al buitenspel geconstateerd. Uit de beelden bleek echter dat van offside geen sprake was.

Pasveer belangrijk na rust
Na de thee viel het enorm tegen wat Ajax liet zien. Brobbey schoot snoeihard van dichtbij op de lat, maar daarna werd het spel van de Ajacieden snel minder. Te veel spelers haalden niet hun niveau, waaronder Dusan Tadic, Daley Blind en Berghuis. Laatstgenoemde werd na een uur gewisseld voor Klaassen, waardoor Tadic naar de rechterflank verhuisde.

Het spel verbeterde niet meteen en de thuisploeg voelde dat er misschien iets was te halen. Het was aan Remko Pasveer te danken dat de Spangenaren niet langszij kwamen. De doelman werd diverse keren venijnig onder vuur genomen, maar verwerkte alle schoten uitstekend. Ajax werd via Klaassen, invaller Mo Kudus en Kenneth Taylor nog wel gevaarlijk, terwijl ook Sparta er soms gevaarlijk uitkwam, maar gescoord werd er niet meer. Het eindsignaal was fijn, zeg maar.

De geur van echt gras
Het duurde acht lange jaren, maar het ruikt ein-de-lijk weer naar echt gras op Het Kasteel. De plastic sprieten zijn het stadion uit gekieperd. Iemand als Dusan Tadic – volbloed kunstgrashater – reist dan toch met meer plezier af naar Rotterdam. Ook bij de club zelf is men opgetogen. We lezen op de website van Sparta dat natuurgras een langgekoesterde wens van supporters, spelers en staf was.