• Stemmen op jouw Ajacied van de Wedstrijd doe je hierrr!

Ten Hag verrast met strijdwijze
De opstelling van Ajax lijkt de laatste weken door blessures en vormdipjes geregeld op een tombola. Tegen PEC was dat niet anders. Erik ten Hag toonde zich een ware Tita Tovenaar. Met basisplaatsen voor Youri Regeer en Mohammed Kudus haalde hij meerdere konijnen uit zijn hoge hoed.

Ook de gehanteerde strijdwijze was verrassend. Met Dusan Tadic en Sébastien Haller koos de oefenmeester namelijk voor twee spitsen. Dat ging ten koste van Steven Berghuis, die afgelopen week herstelde van een blessure en genoegen moest nemen met een plekje op de bank. Kenneth Taylor en Kudus kregen de taak om vanaf het middenveld de flanken te bestrijken en zo voor meer dynamiek te zorgen.

Toch was het eerste halfuur allerminst sprankelend te noemen. Soms zelfs wat gezapig. Ja, we zagen Tadic, Haller en Kudus voorin overal opduiken, maar tot een stortvloed aan kansen leidde dit zeker niet.

Toch weer Tadic
Gelukkig was daar Tadic om de Ajacieden in de uitverkochte Johan Cruijff Arena alsnog te laten juichen. Het grote verschil met de voorgaande weken? Dat de bal dit keer in minuut dertig tegen de touwen vloog, in plaats van vlak voor tijd. Dat voelde toch wel erg prettig. Na een uitstekende dieptebal van Taylor, volleerde onze aanvoerder met veel gevoel in de verre hoek. Een oogstrelende goal, welke het kijkgenot van een flinke impuls voorzag.

Ook na die bevrijdende openingstreffer was het lang niet altijd groots wat Ajax liet zien. PEC loste zelfs een aantal waarschuwingsschoten, maar in tegenstelling tot de voorgaande wedstrijden, maakte de ploeg van Ten Hag het zich ditmaal niet onnodig moeilijk. Vlak na rust verdubbelde Davy Klaassen de score, door raak te schieten in de rebound. 

‘Ga staan voor de kampioen’
Dat Haller vervolgens een levensgrote kans om zeep hielp en Ajax vergat door te drukken, deed minder pijn met een marge van twee op het scorebord. Een stand die nog wat meer cachet kreeg toen Klaassen tien minuten voor tijd de bal op prachtige wijze in de kruising schoot.

‘Ga staan voor de kampioen,’ klonk het uit duizenden kelen, waarna er in de slotminuten een feestelijk sfeertje ontstond in de Johan Cruijff Arena. Daar waren we ook wel aan toe, nadat het sentiment de afgelopen weken toch wat negatief was.

De tweede seizoenshelft voelt soms als een intense worsteling en het spel is al maanden niet meer sprankelend. In deze fase van het seizoen hoeft het echter niet meer mooi. Als de punten maar worden binnen geharkt. In die missie slaagden de Amsterdammers.

Uitstekende cijfers
Dat het spel niet groots is, weten we allemaal, maar wie puur kijkt naar de statistieken, ziet een veel rooskleuriger beeld. Ajax won veertien van zijn laatste vijftien competitieduels. Alleen Go Ahead Eagles-uit bleek een bananenschil waar de Amsterdammers over uitgleden. 

Met de zege op PEC is de 36e landstitel weer een stapje dichterbij gekomen. Een blinkende schaal ligt binnen handbereik. Daarvoor moeten met AZ, sc Heerenveen en Vitesse nog drie hordes worden genomen. Om er maar een cliché uit te gooien: nog drie finales.

Net als Maradona
En dan nog even terug naar het begin van de avond. De Richard Witschge-bokaal is altijd een mooi stukje entertainment voorafgaand aan thuiswedstrijden van Ajax. Jonge Ajacieden die een kleine bal ontelbaar vaak hooghouden zijn immers best vermakelijk, maar Lybron Sarpong uit Ajax onder 11 had er wel heeeeel veel zin in.

De jeugdspeler blufte dat hij het bekende nummer ‘Live Is Life’ in de Arena wilde horen als hij het record zou verbreken. In Maradonastijl, zeg maar. Ruim twintig minuten later stapte hij onder de klanken van dit fameuze nummer van het veld, met het publiek letterlijk op de banken.

Waarom? Omdat de kleine held erin slaagde de bal maar liefst 3.579 keer hoog te houden. Een verbluffend record en Lybron had zo nog twintig minuten door kunnen gaan. Het is dat er een wedstrijd op het punt van beginnen stond. Chapeau!