Het is vaste prik dat er enkele minuten voor de aftrap van een CL-duel in een stadion op een knop wordt gedrukt, waarna de traktatie van een stukje klassieke muziek volgt. En dat is best bijzonder, want hoe vaak hoor je nu klassieke muziek in het gemiddelde voetbalstadion? We weten inmiddels niet beter, maar het is best leuk om eens in het verhaal achter de hymne te duiken.

De hymne werd in november 1992 voor het eerst gespeeld, tijdens de eerste speelronde van de toen kersvers opgerichte Champions League. Club Brugge, Glasgow Rangers, Internazionale en FC Porto deelden de primeur en hadden toen vast niet kunnen vermoeden dat het draaien van deze muziek tot een langjarige traditie zou uitgroeien.

De bedenker van de hymne trouwens ook niet. “Het verbaast me zeer dat de hymne nog steeds klinkt,” vertelde Tony Britten alweer dik zes jaar geleden aan de New York Times. Die verbazing is in de tussentijd vast niet minder geworden. “Het was voor mij ook maar gewoon een opdracht zoals vele andere. Al met al ben ik er een maandje mee bezig geweest.”

Britten kreeg de opdracht van de commerciële boys van de Uefa, die naarstig op zoek waren naar een manier om de uitstraling van het hoogste Europese clubtoernooi te verbeteren. Het voetbal werd eind jaren tachtig en begin jaren negentig geteisterd door hooliganisme en naar aanleiding van het Heizeldrama was de vijfjarige uitsluiting van Engelse clubs nog maar net opgeheven...

Veel mensen vonden het voor de hand liggen om 'We Are The Champions' van Queen hiervoor in te zetten, maar Brittens voorkeur ging uit naar andere muziek. Iets klassiekers. Het toernooi moest een bepaalde klasse krijgen. Tegenwoordig kun je dat zelfs een tikje elitair noemen, getuige plannen om er een gesloten competitie van te maken.

• Video: Spontane afterparty op omloop Noord na veiligstellen groepsfase CL!

Hoe dan ook, Britten stuurde een stuk of zes deuntjes naar de marketing-afdeling van de Uefa. Het verbaasde hem niet dat-ie vervolgens de vraag kreeg om 'Zadok the Priest' verder uit te werken. Als extra eis voegde de Uefa toe dat in de songtekst de drie officiële talen van de Europese voetbalbond moesten worden verwerkt: Duits, Engels en Frans. Ils sont les meilleurs! Sie sind die Besten! These are the champions!

Ho even... 'Zadok the Priest'? Oh, jazeker, we horen in de stadions in feite een bewerking van dit origineel. Het originele werk is in 1727 geschreven door George Frideric Handel met het oog op de kroning van George II. Als Queen Elisabeth II ooit wordt opgevolgd, komt het knapenkoor van Westminster Abbey misschien wel weer in actie om dit lied te zingen, terwijl de kroon op het hoofd van de nieuwe vorst(in) wordt geplaatst. De tekst van het Engelse volkslied 'God Save The Queen' is nadien op dezelfde songtekst gebaseerd als waarvan 'Zadok the Priest' is afgeleid.

Maar goed, we dwalen af. Is het bijvoorbeeld puur toeval dat het grootste en tofste clubtoernooi van Europa zo'n klassieke uitstraling heeft gekregen? Nou, niet helemaal. Al hoeven we daarvoor echt niet helemaal terug naar 1727, maar slechts naar het WK van 1990. Toen voetbalfanaat Luciano Pavarotti hoorde dat Italië het WK toegewezen had gekregen, besloot hij collega-tenoren José Carreras en Plácido Domingo uit te nodigen voor een gezamenlijk concert.

Het idee was om op de avond van de finale een kort, eenmalig optreden te geven ook om de rentree van Carreras op het podium te vieren. Hij had aan leukemie geleden. Het was in feite een soort benefietconcert, waarvan de opbrengst werd geschonken aan onderzoek naar behandeling van de ziekte. Het succes was echter zo groot dat 'De Drie Tenoren' op tournee gingen en diverse cd's uitbrachten. Kortom, klassieke muziek was in die tijd zo populair en mainstream dat het zelfs gebruikt kon worden als omlijsting voor een nieuw voetbaltoernooitje.

Het zijn inmiddels stuk voor stuk snippers uit een ver verleden, want we weten niet beter meer. De hymne hoort bij de gigantisch geworden Champions League en de Champions League hoort bij de even klassiek gebleven hymne. Je kunt de twee bijna niet meer los zien van elkaar.

En wat is het toch fijn dat die hymne dinsdag opnieuw klinkt in de Johan Cruijff Arena!