We spreken de negentienjarige Schuurs tijdens een soort groepsgesprek en we gaan hier geen gras wegmaaien voor de voeten van collega-journalisten, maar weet dat de verdediger blij is met zijn ontwikkelingsjaar bij Jong Ajax, hij beseft dat je bij Ajax eigenlijk niet bescheiden kunt zijn en meedogenloosheid zoals Matthijs de Ligt die uitstraalde nog een puntje van aandacht is. Toen was het tijd voor ons salvo vragen.

Je vertelde net dat er vorig seizoen een tijd was waarin je amper nog durfde in te dribbelen, hoe heb je jezelf ertoe gedwongen om dat wel weer te doen?
“Met zelfvertrouwen kun je een heel eind komen. Ik ben anders gaan denken om toch gewoon in te dribbelen en daardoor ben ik deze zomer snel toegegroeid naar mijn huidige niveau. Als ik het wel gewoon doe, kom ik tenminste in mijn kwaliteiten. En pas als ik mijn kwaliteiten laat zien, vindt de trainer mij goed genoeg om in het eerste elftal te laten spelen.”

Ga je dan een keer boos naar bed toe? Dat je denkt van: morgen tijdens de training bekijkt iedereen het maar en dribbel ik in zodra het kan...
“Nee, zo'n verandering gaat niet van de ene op de andere dag. Dat gebeurt stap voor stap. Eind vorig seizoen probeerde ik die stap al te zetten en mede daardoor is het deze zomer zo hard gegaan. Het lijkt daardoor nu heel soepeltjes te gaan – zoals ik al zei: met vertrouwen kom je heel ver – maar ik ben weer in mijn eigen spel gegroeid en dat is heel belangrijk.”

Je hebt met Ajax nu drie prijzen op jouw naam staan, maar welke doet je het meest?
“Het kampioenschap is natuurlijk het mooiste wat er is en de beker is ook heel mooi, maar nu heb ik negentig minuten kunnen spelen en daardoor voel ik persoonlijk meer bij de Johan Cruijffschaal.”

Is dat ook de reden dat je nu als enige nog met de medaille om je nek staat?
“Haha, nee. De meeste andere jongens zijn al eventjes in de kleedkamer geweest om hun medaille op te bergen, maar ik nog niet. Daarom heb ik 'm om. Het leveren van een bijdrage aan het winnen van een prijs maakt voor mij een wezenlijk verschil. Ik was ook heel blij toen we kampioen werden en dat voelde ik ook wel, maar als je meer minuten maakt, wordt het toch persoonlijker.”

Heeft De Ligt nog een boodschap aan jou meegegeven in zijn laatste dagen bij Ajax?
“Matthijs heeft me veel succes gewenst. Ik weet dat hij het mij gunt, dat heeft hij ook verteld. Mijn situatie is nu anders na deze voorbereiding en de wedstrijd van zaterdag.”

Je speelt dit seizoen met rugnummer 2. Heb je die promotie naar de 'eerste elf' zelf afgedwongen?
“Ja, in principe wel. De trainer maakt na de voorbereiding keuzes over de rugnummers en vandaar dat ik nummer 2 heb. Ik mocht bepalen of ik mijn oude rugnummer 27 wilde behouden, maar 2 is een heel mooi nummer om te dragen. Of de eerste elf nu dichterbij voelt? Het is een teken van vertrouwen van de trainer, dat bedoel ik maar. Als ik rugnummer 2 mag dragen, is dat ook een signaal naar mij toe.”